Numer konta bankowego jest to unikalny ciąg cyfr przypisany do rachunku osobistego. Posiada go każdy, kto otworzył konto w instytucji finansowej. Składa się on 26 cyfr z czego dwie pierwsze cyfry oznaczają sumę kontrolna, 8 następnych to numer rozliczeniowy jednostki organizacyjnej banku zaś 16 ostatnich to numer rachunku klienta w banku.
Numer konta bankowego może być przekształcony w międzynarodowy numer IBAN. Cóż to takiego? Jest to ciąg cyfr , który powstał wraz z utworzeniem wspólnoty europejskiej. Jego celem jest ułatwienie rozliczeń międzynarodowych. International Bank Account Number został powołany przez Europejski Komitet Standardów Bankowych. Numer IBAN składa się z dwuliterowego ISO 3166-1 kodu kraju, po którym występują dwie kolejne cyfry sprawdzające i do trzydziestu znaków alfanumerycznych określających numer rachunku, określanych jako BBAN (ang. Basic Bank Account Number – Podstawowy Numer Rachunku Bankowego). Wiele osób zastanawia się nad tym jak używać tego numeru w kontekście przelewów zagranicznych. Przy transakcjach międzynarodowych numer IBAN powinien być przechowywany w jednym ciągu. Jeżeli zapisujemy owy kod na papierze w wersji fizycznej to powinien być zapisywany w grupach po cztery znaki, przy czym ostatnia grupa może mieć ich dowolną liczbę (ze względu na różną liczbę cyfr w poszczególnych krajach). Kolejnym tajemniczym kodem w kontekście przelewów międzynarodowych jest SWIFT. Jest to kod oddziału bankowego, do którego mają trafić pieniądze poza granicami kraju. Zazwyczaj programy bankowe pozwalają nam na sprawdzenie poprawności tego numeru z adresem banku. Składa się on z 11 cyfr i liter. Przykładowy kod SWIFT: mBank: BREXPLPWMBK lub PKO BP: BPKOPLPWXXX. Nazwa kodu pochodzi od pierwszych liter Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej – Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication.